Kuźnia RPG

Black Rose · Wysłany: Czw 19:58, 30 Mar 2006 Temat postu:

Ventana

Obserwuję całą sytuację, a kiedy zauważam że i to nie podziałało rzucam czar "ogniste uderzenie". Patrzę co się dzieje...

Herr-Bat-Ka · Wysłany: Pią 15:07, 31 Mar 2006 Temat postu:

Elladan

Wyciąga rapier i atakuje potwora. Stara się odwrócić jego uwagę od Dantego.

Keliah

Dante

Strzał okazuje się być niewiarygodnie celny, trafiasz wprost paszczę potwora. Gdyby był to człowiek strzała zapewne rozłupała by mu czaszke... na liściastym monstrum nie wywiera to jednak większego wrażenia. Jednak Magiczny ogień strzały zwęgla nieco jego liście.

Bestia powoli pełznąc przez bagno na swych kończyno-podobnych lianach zbliża się do Dantego smagajac go biczowatym konarem. Pudłuje jednak rozproszona przez Elladana i w odwcie uderza go prosto w pierś. Rany z poprzedniego pojedynku, mimo iż magiczne zasklepione sprawiły, że nie byłeś w stanie unikąc ciosu.

Alaster

Kolejna seria pocisków bezbłędnie trafia w potwora wyraźnie go rozwscieczając.

Ventana

Twoja pokorna prośba o wsparcie ze strony została wysłuchana życzliwie - ogromny, wirujący słup ognistych płomieni przeplecionych złotymi błysczącymi wstęgami uderza z nieba wprost na potwora. Przez chwile płomienie trawią jego ciało a on sam z donośnym plaśnięciem upada w bagno rozchlapując mętną breję. Lecz po chwili, mocno poturbowany i osmalony niezdarnie próbuje sie podnieśc....

Deargel i marynarze docierają do niego z dzikim zawołąniem na ustach korzystają z okazji i ze wszelkich sił tną go swoimi kordelasami. Sam kapitan z wielkim tryumfem ucina jedno z ramion potwora.

Elladan

Mimo iż trafiony prosto w pierś nie tracisz rezonu i rozcinasz swym sejmitarem "przód" potwora.

little_diner

Alaster

Z bezpiecznej odległości obserwuję zmagania towarzyszy z potworem i juz szykuję kolejna inkantację, ale czekam wpierw na efekty walki bezpośredniej. Rozglądam się również po otoczeniu, aby sprawdzić, czy żaden drapieżnik nie chce wykorzystać naszej nieuwagi do zaatakowania nas od tyłu.

Black Rose

Ventana

Gdy zauważam, że potwór nadal żyje robię kwaśną minę.

Jakieś kpiny...

Zauważam, że Elladan jest ranny.Podbiegam szybko do niego i rzucam "leczenie średnich ran". Cofam się prędko, by nie oberwać od potwora.

MANJAK

Dante

Czując wyraźne pokrzepienie po nikłym odwecie na tym liściastym tworze, uśmiecham się chytrze, po czym nakładam na cięciwę łuku kolejną strzałę, jednak zwyczajnie wyglądającą, o ostrym grocie i kunsztownie przygotowanej lotce.

-Hola kwiatuszku! - wypowiadając te słowa, ponownie wymierzam w potwora i puszczam ze świstem strzałę.

Herr-Bat-Ka · Nowicjusz Dołączył: 09 Mar 2006 Posty: 85 Przeczytał: 0 tematów

Elladan

Zachodzi potwora od tyłu i stara się rozciąć rapierem jego cielsko. W każdej chwili gotowy jest do uskoku, w razie odwetu rośliny.

Keliah

Dante

Twoj kolejny strzał chybia gdy łapie się ostry ból w klatce piersiowej, zapewne spowodowany wcześniejszym atakiem potwora.

Część ran potwora wydaje się jakby zarastać zasklępiając się brejowatą substancją i liścmi, a odcięte ramie zaczyna powoli odrastać. Elladan i kapitan stają się kolejnymi ofiarami szaleńczego ataku bestii, jednak obojgu udaje się ich uniknąc. Nawet nieco już podstarzały Deargel nie ustępuje młodemu elfowi. Kiedy Ventana Zmierza w stronę Dantego bestia korzystają z okazji smaga ją konarem w bok. Poświęcając się druidka leczy częśc ran Dantego.

Alaster Twoja magia okazuje sie nie być już potrzebna. Wytężasz wzrok lecz wokoło nie jesteś w stanie dostrzec czegoś konkretnego. Każde poruszenie zarośli wydaje się być niepokojące. Czego innego można się spodziewać w dzikiej puszczy?

Kapitan wraz ze swoją drużyną oblega stwora ze wszystkich stron, nie dając mi chwili wychnienia, w końcu ostateczny cios pada ze strony Deargela i Elladana którzy wspólnie powalaja rośline. Ogromne ciało potwora na dobre upada w bagno powoli się w nim zatapiając.

- Niech mnie diabli, jak na takie wilki morskie jest w was jeszcze nieco ducha walki! ha! - Kapitan spluwa siarczyście w błoto ocierając pot z czoła. Walka w tym piekielnym upale dżungli niezmiernie wyczerpało go, jak i was wszystkich. - Bagno nie wydaje się być głębokie, przeprawmy się czym prędzej zanim znowu jakaś zdziczała paskuda spróbuje rozszarpać nas na kawałki. Tylko uważajcie do cholery! Nie patrzcie na żadne światła i tym podobne! Niecierpie mokradał... dalej! ruszać się! - Kapitan powoli zaczyna przeprawiać się przez bagno.

Black Rose

Ventana

Rozgląda się uważnie, starając sobie przypomnieć czy gdzieś już widziała takiego stwora. Obserwuje również mokradła i zastanawia się, czy nie ma jakiegoś lepszego sposobu na ich przejście.

Po chwili mówi z westchnieniem:

Ktoś jest ranny?

MANJAK

Dante

Poprawiwszy swe klamoty, biorę głęboki wdech i rozprostowuje ręce.
-Całkiem paskudne starcie! - delikatnie kładę dłoń na swej magicznie uleczonej ranie i staram się wyczuć czy wszystko jest ze mną w porądku. - Dzięki ci, Ventano. - Doskakuje do elfki i skrada jej całusa, po czym wybucha śmiechem - ...gdyby nie te naturzaste czary mogłoby być gorzej! - kończy śmiejąc się szczerze z zaistniałej sytuacji. Usłuchawszy kapitana, któy zdaje mi się najrozsądniejszą z tu obecnych osób bez ociągania ruszam w drogę.

Black Rose

Ventana

Patrzę na Dantego z oburzeniem, po czym kiwam palcem i mówię:

Uważaj sobie chłopaczku - uśmiecham się.

Rozglądam się dookoła, po czym ostrożnie idę dalej.

Keliah

Dalsza droga ku waszemu szczęsciu okazuje się być w miare bezpieczna. Żadnych bestii, zaś dzikie zwierzęta najwyraźniej umykają od was widząc tak liczną grupę. Kiedy powoli zaczyna zapadać zmierzch docieracie do obszarów mocno przeżedzonch. Rośliny wyglądają jakby zostały wykarczowane. Przez puste pole kawałek dalej zauważacie jakaś wyprostowaną sylwetkę... Przypomina człowieka o mocno opalonej, a wręcz ogorzałej od słońca skórze, jedynie w przepasce biodrowej z łukiem w dłoniach. Kiedy on jednak dostrzega was, wydaje z siebie okrzyk w jakimś niezrozumiałem języku i zaczyna uciekać...

MANJAK

Dante

Widząc obcego stonowanym głosem mówią do kompanów:
-Zwiadowca... nie może donieść poplecznikom, że tu jesteśmy... - kończąc zdanie chwytam szybko za swój łuk i przyklękając na jedno kolano staram się oddać jak najcelniejszy strzał - ten człowiek nie może nam umknąć! Może sprowadzić nieszczęście. - myślę sobie przymierzając się i posyłając temu delikwentowi strzałę. Grot tego pocisku do tej pory trzymałem owinięty w nasączoną trucizną paraliżującą skórę.

Herr-Bat-Ka · Nowicjusz Dołączył: 09 Mar 2006 Posty: 85 Przeczytał: 0 tematów

Elladan

Gdy zauważa postać i ocenia odległość między sobą a uciekającym - jeśli jest w stanie go dogonić, rzuca się za nim. Jeśli nie, rozgląda się uważnie dookoła.

(No ja nie moge - 2 graczy nie ma a wy tak się zapędzacie. Co się stało z inicjatywą? Moglibyście jej przestrzegać i poczekać na Alastera i mnie.)

---
Ścisła inicjatywa występuje tylko przy akcajch wartkich [walki etc]

little_diner

Alaster

Jeśli zwiadowca jeszcze za daleko nie odbiegł i na oko znajduje się w granicy dzialania Magicznych Pocisków, to wykonuja ostatnią juz dzisiaj taką inkantację i wypuszcza w postać salwę magicznych pocisków. Jeśli jednak postać jest za daleko wstrzymuję się z rzucaniem czarów i czekam na rozwój wydarzeń.