Kuźnia RPG

Keliah

Grottdar

- Hmm, zdaje się że ktoś zasiedział się w kąpieli, magu. Z posępną miną wskazuje sękatym paluchem na pokrwawione resztki. Wyciągam młot przed siebię, drugą ręką osłaniając twarz od zarośli. Ostrożnie stawiając każdy krok zbliżam się do tego miejsca masakry. Głowica młota wisi pare centymetrów nad moją głową gotowa opaść z szybkością błyskawicy i roztrzaskać cokolwiek, co stanie na mej drodze.

Soqu

Ryan

Spoglądam przerażonym wzrokiem na resztki czegoś co mogło być człowiekiem i mówię O Sigmarze! Co się tu stało? Kto mógłby się zdobyć na taki okrucieństwo? KTO?!

Zaraz jednak strach mój zastępuje gniew. Zaciskam zęby a moja twarz zmienia się nie do poznania. W posępną i wrogą, tak że każdy kto na na nią spojrzy czuje narastający strach.
Nie daruję im tego. Choćbym się miał bić z całą hordą mówię do siebie i choć chcę mi się krzyknąć w las, pokazać swój gniew, nie robię tego gdyż tylko dzieciak mógłby tak postąpić. A ja dzieckiem już nie jestem. Zamiast tego siadam na ziemi i próbuję uspokoić myśli, a jednocześnie nastawiam moje zmysły, tak aby wyczuć jak najmniejszy szmer w lesie. Po dłuższej chwili, nie mogąc ukoić bólu w mym sercu, wstaję i wyciągam miecz. Odwracam się do krasnloluda i zaczynam się śmiać. Jest to straszny śmiech, lecz cichy. Mówię do Grottdara
Niech tu przyjdą. Ci co go zabili. Niech poczują smak stali i magii. Niech zginą. Niech spotkają śmierć którą reprezentujemy

Keliah

Grottdar

Kątem oka mierze maga z mieszanką zdumienia i zakłopotania. Szepce do niego cicho Czasem waham się który z nas tu jest zabójcą człeczyno. Zamiast zanosić się śmiechem zamknij się i dobrze przygotuj. Walka z chaosem to nie burda w karczmie. Podążam dalej to tamtego miejsca nie zwracajac już uwagi na Ryana.

Soqu

Ryan

Potwór w lesie, rozbójnik na drodze czy pijak robiący burdy w karczmie. Co za różnica. Niech mnie zaatakuje a będzie trupem.

MANJAK

Po dotarciu na miejsce widzisz dokładniej te 'resztki'. Na tym przedramieniu czeluścią zionie potworna rana, rozdarta jakimś potężnym pazurem! Na nadgarstku urwanej ręki nałożona jest srebrna, połyskująca bransoleta. W powietrzu unosi się zapach rozkładu. W końcu te ochłapy leżąc w wodzie mogły ulec zepsuciu. Chyba zanosi się na deszcz... Na masywne ramię Grottdara opadła przeźroczysta kropelka, a żeby deszcz przedarł się przez taki gąszcz... Nie skończyłeś tej myśli Grottdarze, bowiem gdzieśz wysokiej gałęzi runął na ciebie humanoidalny stwór o brązowo-czarnym futrze i kłach tak mocno przerośniętych jak i ostrych, o czym przeknałeś się na włąsnym udzie. Stwór o wyłupiastych, zakrwawionych oczach, kiedy spadał na ziemię zdołał ukąsić cię właśnie w udo. W tym zaskoczeniu dotarło do ciebie, że rana nie jest tak głęboka jak mogłaby być, a stwór ma na swej lewej 'ręce' nałożoną identyczną (jak na zmasakrowanych szczątkach), srebrną bransoletę. To coś chyba było człowiekiem... Gdy stwór po zadaniu ciosu odskakuje w bok, rzuca gniewne spojrzenie Ryanowi i popiskuje coś cicho, mląc swym purpurowym, sinym jęzorem. Lepiej, żeby twój przyjaciel czarodziej coś zrobił, bo bestia przygotowuje swe pazurzyska do kolejnego ataku!

Keliah

Grottdar

- Niech to piekło! klnę donśnie i łapie się za ranę starając się zatamować upływ krwi. Nie zwlekam zbyt długo bo wiem że bezczyność w obecności tego potwora zapewne skończyła by sie tragicznie. Budzę w sobie wściekłość, która jak fala zalewa mi umysł. Z gardłowym okrzykiem bitwenym rzucam się na stwora. Wykonuje zamaszyty ruch ręką w której trzymam broń, obracajac ją aż zza głowy i gwałtownie zchodząc w dół tak by przygnieść przeciwnika samym pędem spadającego młota.

[inicjatywa? ]

Soqu

Ryan

Zauważywszy stwora zamachuję się na niego mieczem celujując w bok by zmylić przeciwnika,lecz w ostatniej chwili wysuwam do przodu prawą nogę, przerabiając cios w potężne pchnięcie w serce.

MANJAK

[dałem do zrozumienia, że teraz Ryan, ale oki: Ryan, Stwór, Grottdar]

Stwór zasłonił swymi pazurzastymi łapami bok, jednak gdy zobaczył, że celujesz w serce błyskawicznie przeniósł swe 'ręce' na klatkę piersiową, osłaniając ją i jednocześnie zwinnie zmieniając kierunek twego pchnięcia. Przebiłeś jedynie powietrze na prawo od kreatury, która długo nieczekając silnie odepchnęła cię od siebie. Ledwo ustałeś na nogach. Młot Grottdara boleśnie uderzył ramię stwora, ześlizgując się aż na stopę, która zostaje wbita w ziemię. Usłyszałeś chrzęst kości w jego nodze, a sam napastnik zawył paskudnie. Zauważasz, że jego pazury nieco wydłużają się, za sprawą jakiś dodatkowych mięśni.

Soqu

Ryan

Zdumiony szybkością stwora, zdaję sobie sprawę że za pomocą broni białej go nie pokonam. Wzywam zatem swoje moce i koncentrując się na młocie mego przyjaciela wyzwalam w nim magię jednocześnie krzycząc
Atakuj Grottdar!!!!Teraz!!!!

Keliah

Grottdar

Łapie młot oburącz i używając całej siły ramion podrywam go gwałtownie do góry by dosłownie rozpłatać bestię na dwoje.

[Manjak może po prostu rób tak jak ja w D&D i cyberze. My piszemy swoje akcje a Ty odpowiadasz na nie jednym postem, zgodnie z kolejnością inicjatywy]

MANJAK

[ok]

Ryan
Splatasz wiatry magii w odrobinę lśniącą, jasnoniebieską poświatę, któa spowija młot Grottdara.

Grottdar
Czujesz, że młot jakby zelżał i zadajesz nim miażdżący cios bestji, któa teraz z pocharataną nogą i... łbem jak się okazuje, ciężko dyszy i umyka przed wami gdzieś w gąszcz lasu popiskując żałośnie.

Soqu

Ryan

Co to...było na Sigmara? Coraz mniej mi się ten las podobne. Ehh. Co poiesz na to abyśmy pobiegli za tym stworem?

Keliah

Grottdar

Z lekką zadyszką zwracam się do Ryana - Nie wiem czy wiesz człeczyno, krasnoludy nie należa do dobrych biegaczy. Poza tym, nie sądze żeby uciekło za daleko... jeszcze wróci. Będziemy przygotowani. Całkowicie beznamiętnie przeszukuje te rozkładające się ochłapy. Zabieram tą srebrną bransoletę z trupa i wszystko inne co wartościowe bełkocząc pod nosem Hmm to może się przydać... Dodaje głośniej Trzeba nam iść człeczyno. Diabli wiedzą kiedy ten zwierzoludź znowu zaatakuje. Kontynuuje swój wytrwały marsz przez Drakwald.

MANJAK

Z tych szczątków zrywasz srebrną bransoletę, któa zdaje się być coś warta, w końcu każda sztuka żelastwa się przydaje. Twoje udo, zadraśnięte dość obficie przez tego paskudnego osobnika nie krwawi już tak mocno, jednak odczuwasz piekący ból, któy może zwiastować zakażenie. Dokoła cisza. Szum wiatru lekko muska konary i chaszcze Drakwaldu, któego gościnności zdołaliście właśnie zasmakować.

Soqu

Ryan

Wyprostowuję się po czym zabieram mój miecz z polany i chowam go do pochwy po czym dopędzam Grottdara i maszeruję z nim dalej.

Nie ładnie tak okradać zmarłych rzucam przed siebie.

Spoglądam na krasnoluda który po walce ze stworem lekko utyka. To pewnie przez ranę którą mu zadało to coś. Ale przecież była niewielka. Marszczę brwi. Nie podoba mi się to. Trzeba coś z tym zrobić, bo niechciałbym aby Grottdar zmienił się w podobnego do tamtego jegomościa.

Ehh...Grottdar, widzę że rana na nodze doskwiera ci nieco. Może pozwoliłbyś mi skleić ją magią, by nie otworzyła się podczas następnej potyczki no i aby zapobiec jakiemuś zakażeniu? Co ty na to?[/i]